Udar cieplny, określany inaczej porażeniem cieplnym, jest skutkiem przegrzania organizmu. Szczególnym jego rodzajem jest udar słoneczny, czyli przegrzanie głowy wskutek silnego nasłonecznienia. Z udarem cieplnym spotykamy się wtedy, gdy organizm ma utrudnione lub wręcz uniemożliwione oddawanie nadmiaru ciepła (np. w przypadku zbyt intensywnego plażowania, w gorącej kąpieli, w gorącym, wilgotnym powietrzu itp.).
Czym jest udar słoneczny, cieplny?
Udar cieplny to reakcja organizmu na przegrzanie, które występuje gdy organizm nie jest w stanie odprowadzić zgromadzonego w nadmiarze ciepła. W momencie, gdy temperatura wewnątrz ciała przekracza 40 stopni Celsjusza, dochodzi do zmian w komórkach i tkankach, chociaż z reguły na pierwszy plan zauważalne są objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Rozpoczyna się proces denaturacji białek i uszkodzenia fosfolipidów błon komórkowych. Udar cieplny jest szczególnie groźny u małych dzieci, u których nie rozwinęły się dostatecznie mechanizmy termoregulacji. Również osoby starsze oraz z dolegliwościami układu krążenia lub zażywające preparaty antyhistaminowe, neuroleptyki, są bardziej narażone.
W zapobieganiu udarowi cieplnemu najważniejsze jest:
Inną postacią udaru cieplnego jest udar, który pojawia się wskutek wysiłku fizycznego wykonywanego w wysokiej temperaturze. Ten rodzaj udaru dotyka najczęściej osoby młode, które intensywnie uprawiają sport, a także żołnierzy. W odróżnieniu od klasycznego udaru występuje większe ryzyko wystąpienia rabdomiolizy i w konsekwencji ostrej niewydolności nerek.
Inną postacią udaru cieplnego jest udar, który pojawia się wskutek wysiłku fizycznego wykonywanego w wysokiej temperaturze. Ten rodzaj udaru dotyka najczęściej osoby młode, które intensywnie uprawiają sport, a także żołnierzy. W odróżnieniu od klasycznego udaru występuje większe ryzyko wystąpienia rabdomiolizy i w konsekwencji ostrej niewydolności nerek.
Wystąpieniu udaru cieplnego sprzyja nieodpowiednie ubranie (zbyt ciepłe i nieprzewiewne) oraz odwodnienie. Należy podkreślić, że wytrzymałość różnych osób na podwyższoną temperaturę jest różna, dlatego nie wszyscy pracujący w tych samych warunkach zapadają na udar cieplny.
Podczas porażenia cieplnego skóra twarzy w łagodniejszych przypadkach jest zaczerwieniona, w cięższych zaś blada. Pojawiają się obfite poty, chory odczuwa nudności i ogólne osłabienie, chód jego staje się chwiejny, niepewny, mowa niekiedy niewyraźna i bełkotliwa, przed oczyma pojawiają się mroczki.
W przypadku udaru cieplnego oprócz wyżej wspomnianych symptomów, występują:
Objawy te w zależności od stopnia nagrzania lub nasłonecznienia, mogą wykazywać różny stopień nasilenia.
Jak należy się zachować w przypadku wystąpienia udaru cieplnego?
Najważniejsze jest jak najszybsze ochłodzenie chorego, aby zahamować szkodliwe działanie ciepła i zmniejszyć ryzyko potencjalnej śmierci. Dawniej osoby z udarem cieplnym chłodzono przy pomocy bardzo zimnej wody. Nie jest to jednak dobre rozwiązanie, ponieważ zimna woda wywołuje dreszcze, a to z kolei zwiększa produkcję ciepła przez organizm. Dodatkowo zanurzenie w zimnej wodzie może doprowadzić do obkurczenia naczyń podskórnych, co w konsekwencji zaburza odbiór wewnętrznego ciepła przez skórę. Woda powinna być więc chłodniejsza, ale nie bardzo zimna.
Komentarz 1 utworzony przez MałgorzataG 13 lipca 2023 17:27
Szczególnie seniorzy muszą uważać z korzystania przyjemności przebywania na słońcu.