Podeszły wiek stawia przed człowiekiem wiele wyzwań natury fizycznej – jednym z często spotykanych jest stan utraty masy mięśni, który określa się mianem sarkopenii. Kluczem do radzenia sobie z tym zaburzeniem jest przede wszystkim aktywność fizyczna.
Sarkopenia to stan, który charakteryzuje się utratą masy mięśni szkieletowych oraz ich funkcji. Mimo że jest to schorzenie dotyczące głównie osób w podeszłym wieku, to jej rozwój może być związany z chorobami, które występują nie tylko u takich pacjentów.
Opisywana choroba mięśni jest mocno powiązana z niepełnosprawnością fizyczną. Wpływa na obniżenie jakości życia oraz upośledzenie wykonywania czynności codziennych, samoobsługi, czy ograniczenie partycypacji w dotychczasowym życiu społecznym. Do podstawowych objawów sarkopenii zalicza się osłabienie, utratę wytrzymałości, spadek wydolności organizmu, co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia aktywności fizycznej i dalszej utraty masy mięśniowej.
Czynnikami predysponującymi do zmniejszania ilości tkanki mięśniowej jest między innymi wiek, płeć oraz poziom aktywności fizycznej. Warto zaznaczyć, że w przypadku występowania chorób nowotworowych, reumatoidalnego zapalenia stawów połączonych z procesem starzenia się następuje pewien niepokojący proces. Mowa tutaj o utracie beztłuszczowej masy ciała i niejako zastąpieniu jej dużą ilością tkanki tłuszczowej. Wówczas pomimo pozornie prawidłowej masy ciała, mamy do czynienia z dużym osłabieniem. Takie zjawisko jest określane mianem otyłości sarkopenicznej. Niedożywienie, wyniszczenie organizmu spowodowane zażywaniem leków oraz innych szkodliwych substancji jest określane jako kacheksja. Taki stan również podaje się jako potencjalnie sprzyjający spadkowi masy mięśniowej. Wśród przyczyn sarkopenii wymienia się także uwarunkowania genetyczne oraz etnograficzne.
Tym terminem określa się utratę masy mięśniowej związaną z wiekiem. Taka diagnoza jest stawiana wówczas, gdy poza starzeniem się organizmu nie odnajduje się żadnej innej przyczyny choroby.
Jest stwierdzana wówczas, gdy poza wiekiem istnieją jeszcze inne, potencjalnie sprzyjające czynniki. Wśród nich wymienia się spadek aktywności fizycznej, niedożywienie w wieku podeszłym, cukrzycę, niewydolność serca, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc oraz wiele innych schorzeń.
Wspólnie z sarkopenią pojawia się często kilka mocno skorelowanych z nią stanów. Mianowicie wyróżnia się także wspomnianą wcześniej kacheksję, zespół starości , niedożywienie w wieku podeszłym oraz opisywaną otyłość sarkopeniczną. Owo niedożywienie stwierdza się na podstawie badań, dokonując pomiaru stężenia białek krwi – albumin oraz wskaźnika masy ciała. Zespół słabości jest terminem opisującym pogorszenie funkcjonowania narządów wewnętrznych, zmniejszenia odporności na działanie stresu oraz spadkiem możliwości pacjenta w wielu innych sferach – jak chociażby psychologicznej. Bardzo często prowadzi to do zwiększania zapadalności na choroby i przyczynia się do wzrostu liczby zgonów wśród osób starszych.
Brak komentarzy.