Czy wiek jest przeszkodą, by sprawić sobie zwierzaka? To pytanie zadaje sobie zapewne niejeden emeryt. Pies czy kot nie zastąpi co prawda współmałżonka ani dzieci, może jednak sprawdzić, że życie osoby po sześćdziesiątce znów nabierze blasku.
Do serca przytul psa, weź na kolana kota - te słowa Jana Kaczmarka z Kabaretu Elita są aktualne szczególnie w odniesieniu do osób w dojrzałym wieku. Nie bez powodu bowiem mówi się, że pies (a czasem również i kot, chomik, świnka morska czy kanarek) mogą być najlepszym przyjacielem człowieka - zwłaszcza takiego, który poza zwierzakiem nie ma na świecie prawie nikogo.
Ale zwierzę może również umilić chwile osobom, które mimo dojrzałego wieku są nadal aktywne zawodowo i żyją w szczęśliwych związkach. Zanim jednak sprawisz sobie - lub mamie czy tacie - czworonoga - warto poznać zalety i wady posiadania zwierzaka przez osoby starsze.
Nawet jeśli rodzina jest wielopokoleniowa i w domu zawsze ktoś jest, to i tak seniorzy często czują się samotni, zepchnięci na boczny tor - zajęci własnymi sprawami domownicy rzadko znajdują czas, by porozmawiać z babcią lub dziadkiem. Wtedy dobrze jest móc odezwać się choćby do psa, który co prawda nie odpowie, ale okaże swoje uczucia żywiołowym merdaniem.
Badania dowodzą, że kontakt ze zwierzakiem zmniejsza poczucie osamotnienia i izolacji wśród wszystkich, nie tylko seniorów - ale dla nich jest szczególnie ważny, gdyż poprawia im samopoczucie i zmniejsza poziom stresu.
Głaskanie czworonoga, mówienie do niego czy przytulanie sprawiają, że w organizmie wydzielają się endorfiny, co ma bardzo pozytywny wpływ na samopoczucie.
Dla osób samotnych wskazane są zwłaszcza psy, gdyż ułatwiają nawiązywanie nowych znajomości z innymi właścicielami czworonogów w trakcie spacerów. Seniorom, którzy są w kiepskim stanie psychicznym, polecane są za to koty.
Za granicą, a coraz częściej również i w naszym kraju, popularna jest tak zwana felinoterapia, czyli metoda terapii poprawiającej stan psychiczny poprzez kontakt z kotem - polega on na głaskaniu kota, przytulaniu go, zabawie, pielęgnacji - co pozwala zapomnieć o własnych problemach i skupić się na relacji ze zwierzakiem.
Senior, który ma zwierzaka, powinien mieć również osobę, która zaopiekuje się pupilem w razie niespodziewanej choroby lub konieczności wyjazdu na przykład do sanatorium.
Seniorzy, którzy mają zwierzęta, są zdrowsi i żyją dłużej, są również szczęśliwsi. Wytłumaczenie tego stanu rzeczy jest proste: to efekty codziennej aktywności, wymuszonej koniecznością opieki nad zwierzęciem.
Takie czynności, jak wyprowadzenie psa czy wymiana żwirku w kociej kuwecie sprawia, że osoba w starszym wieku musi się ruszać, a ruch ma doskonały wpływ na zdrowie. Dają też poczucie celu i sensu życia, a to z kolei zmniejsza ryzyko depresji.
Decydując się na posiadanie zwierzaka (lub sprezentowanie go bliskiemu) warto pamiętać, że pies, kot, chomik, kanarek czy rybki to żywe istoty, które wymagają odpowiedniej opieki i pielęgnacji. Z psem trzeba wychodzić na spacery kilka razy w ciągu dnia, kotu czyścić kuwetę, rybkom zmieniać wodę w akwarium.
Zwierzaki trzeba też odpowiednio karmić (a karma przecież kosztuje) i bywać z nimi u weterynarza - co może być kłopotliwe, jeśli najbliższy gabinet jest w sporej odległości od domu. Zwierzę może stać się wówczas nie pociechą, lecz kłopotem.
By sprawdzić, czy czworonóg nie będzie dla osoby starszej zbytnim obciążeniem, warto pokusić się o stworzenie tzw. domu tymczasowego - polega to na zapewnieniu opieki zwierzakowi do momentu, aż znajdzie on stały dom.
By stworzyć takie miejsce wystarczy zwykle skontaktować się z działającą lokalnie organizacją zajmującą się opieką nad znalezionymi zwierzętami lub z lokalnym schroniskiem dla zwierząt.
Dom tymczasowy może stać się domem stałym dla wybranego zwierzaka wówczas, kiedy senior zaprzyjaźni się z psem lub kotem i okaże się, że podoła opiece nad czworonogiem.
Warto wiedzieć
Dla osób starszych bardziej odpowiednie od szczeniąt są psy dorosłe - nad bardzo żywiołowym młodym zwierzakiem trudno zapanować, może on być również przyczyną upadków i potłuczeń. Pies powinien być odpowiednio ułożony: nie może skakać, gryźć, ani wykazywać symptomów agresji.
Brak komentarzy.